En wat gebeurt er als wij quasi gelijktijdig overlijden in een verkeersongeval en onze kinderen zijn nog minderjarig?
Het is vreemd hoe vaak deze vraag gesteld wordt in gesprekken omtrent vermogensplanning. In deze nieuwsbrief zullen wij hier dan ook kort op ingaan.
Het Burgerlijk Wetboek biedt ondersteuning in artikel 392 Burg. Wetb.
Artikel 392 Burgerlijk Wetboek voorziet immers dat de ouders een persoon kunnen aanduiden die in geval van overlijden van ieder van hen, als voogd zal worden aangeduid. Zij kunnen dit doen in hun testament, ieder individueel. Zij kunnen dit ook doen in een gezamenlijke verklaring afgelegd ten overstaan van een notaris. Zij kunnen een dergelijke verklaring ook laten akteren ten aanzien van de Vrederechter.
In deze verklaringen kunnen ze ook een aantal beginselen opnemen waaraan de voogdij inhoudelijk dient te voldoen: schoolkeuze , levensbeschouwing; , aanwijzing van een voogd, aanwijzing van een toeziende voogd die de voogd dient te controleren of bij te staan, de mogelijkheid voorzien om het genot van de vererfde goederen tijdelijk aan een derde toe te wijzen e.d..
Ook wanneer er geen kinderen zijn kunnen de risico’s van een quasi gelijktijdig overlijden fiscaal vervelend zijn (voor de achterblijvers) die voorkomen kunnen worden.
Dit fiscaal staartje lost men op als volgt: “Ik stel aan als mijn algemeen legataris de heer Y, onder de ontbindende voorwaarde dat deze niet overlijdt binnen de twee maanden na mijn overlijden.”
Dit heeft tot gevolg dat de nalatenschap van de eerststervende (enkele minuten volstaan) niet overgaat naar de langstlevende (enkele minuten volstaan) maar rechtstreeks naar de wettelijke of testamentaire erfgenamen van de langstlevende. Op die manier voorkomt men tweemaal na elkaar erfbelasting te moeten betalen.
Algemene conclusie: Durf tijdig na te denken over de verre toekomst, want deze loopt nooit zoals gepland. Juristen kunnen dan wel niet in een glazen bol kijken, maar wel in hun wetboek, … en dat helpt ook een beetje.
René KUMPEN
